ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಮಾರಾಟಕ್ಕಿವೆ

ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ, ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆದುನಿಂತ ಸಾಧಕರು ಅತೀ ವಿರಳ. ಅದರಲ್ಲಿ ತಾವು ಕೈಕೊಂಡು ಕಾರ್ಯ, ಸಾಧನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೊರಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಗೋಚರಿಸದಂತೆ ಬದುಕುತ್ತಿರುವರು ವಿರಳ. ಬಲಗೈಯಿಂದ ಮಾಡಿದ ಮಹತ್ಕಾರ್ಯ, ಕೊಡುಗೆಗಳು, ಸಾಧನೆಯ ಸಾಧಕರಾಗಿದ್ದರೂ ತಮ್ಮ ಎಡಗೈಗೆ ಗೋಚರಿಸದಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವವರಿದ್ದಾರೆ.
ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನ, ಸಾಧಕರನ್ನ ಹುಡುಕುವುದು ಬಲು ಕಷ್ಟ. ಅವರು ಆ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಪಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಹಿ ಅನುಭವಗಳನ್ನು, ಅವಮಾನಗಳನ್ನು, ಕಷ್ಟದ ಬಡತನದ ಜೀವನದಲ್ಲಿನ ನೋವುಗಳನ್ನು ಸಹಿಸುತ ನುಂಗುತ ತಮ್ಮ ಗುರಿ ತಲುಪಿ ಸಾಧಕರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮಂತೆ ಜೀವಿಸುವ ಜನರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಕೈಯಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಸಹಾಯ, ಸಹಕಾರ, ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಭಾವನೆ ಹಂಚುತ್ತ , ಸದ್ಭಾವನೆ ತೋರುತ ಸಂತೈಸುತ್ತಿರುವರು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹೊರ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ಅಂತಹವರಿಗೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಕೊಟ್ಟು ತಮ್ಮದೆಯಾದ ವೇದಿಕೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಪ್ರಚಾರ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂದೆಮುಂದೆ ನೋಡದೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವ ಸಾಕಷ್ಟು ಪಿಪಾಸುಗಳಿದ್ದಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಅವರ ಹೆಸರು ಕೂಡ ಹೇಳಲು ಹೆಸಿಗೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ .
ಉದಾ – ಸಿರಿಗನ್ನಡಂ ಗೆಲ್ಗೆ, ಕಸ್ತೂರಿ ಕನ್ನಡ, ವಿಶ್ವ ಜ್ಞಾನ ದರ್ಶನ, ಈ ತರಹ ಜನಮನಕೆ ಆಕರ್ಷಿಸುವ ಅನೇಕ ವೇದಿಕೆಗಳ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಸುಲಿಗೆ ಕೊರರು ಹುಟ್ಟು ಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಕಂಡುಬರುತ್ತಲಿದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ತಿಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ನಾಯಿಯ ಬಾಲದ ಹಾಗೆ ಗ್ರುಪ್ ಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ತಾವೇ ಐಡ್ಮಿನ್ನರಾಗಿ, ತಮ್ಮ ಕಳ್ಳಾಟ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಂಡು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನು ಐಡ್ಮನ್ ಮಾಡದೆ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಸುರಳಿತವಾಗಿ ಸಾಗಲು ಬೇರೆಯವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಅದರಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯದಂತೆ ತಮ್ಮದೆ ಅಂದರೆ ಐಡ್ಮಿನ್ ರಷ್ಟೆ ವಿಷಯ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂತೆ ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಆ ವೇದಿಕೆಗೆ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಸುಮ್ಮನೆ ಹೆಸರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ನಿರ್ಮಿಸಿ, ತಮ್ಮದೆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗೆ ನಡೆಸುವ ವೃತ್ತಿ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿರುವವರಿದ್ದಾರೆ..
ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಮತದಾನದಲ್ಲಿ, ದುಡ್ಡಿನ ಆಮಿಷ ತೋರಿಸಿ ಮತಗಳನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೋ ಅದೇ ರೀತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳಿಗೆ ಆವ್ಹಾಹನವೆಂಬ ಪ್ರಕಟನೆ ಹಾಕಿ ದುಡ್ಡನ್ನು ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಹಂಚುವ ನೀಚತನದ ವೃತ್ತಿಗಿಳಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿರುವರು. ಇದು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸರಿಯೆನ್ನಿಸಬಹುದು ನೀವೇ ಹೇಳಿ. ಇದು ಕೂಡ ಒಂದು ಸುಳ್ಳಿನ ಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ಕಂತೆಯ ವ್ಯಾಪಾರವಾಗಿದೆ ಹೌದಲ್ಲವೇ! ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಿಂದ ಸಾಧನೆಯ ಪಧದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವ ವೇದಿಕೆಗಳು ಕೂಡ ಇವೆ. ಅಂತಹದರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸಾಧಕನಂತೆ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವವರಿದ್ದಾರೆ. ದುಡ್ಡಿನ ಆಮಿಷ ಒಡ್ಡುವುದಿಲ್ಲ, ಅಂತಹ ವಿಚಾರಗಳು ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಭಿರುಚಿ ಬೆಳೆಸುವಂತಹ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಹತ್ತಿರ ಸುಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ತಮಗೆ ಇಂತಹ ವೇದಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ತಿಳಿದಿರುತ್ತದೆ. ಅವರ ಕಾರ್ಯಗಳೇ ನೋಡಿದರೆ ಮೆಚ್ಚುವಂತಹದಿರುತ್ತವೆ. ಒಂದು ವೇದಿಕೆ ಬೆಳೆಯ ಬೇಕಾದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದಲ್ಲ, ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಾಧಕರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಿಂದ, ಸಾಹಿತಿಗಳ ಲೇಖನಗಳಿಂದ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಲು ಸಜ್ಜಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಸಾಧಕರರಿಗಿಂತ ಕಳ್ಳಭಾಕರ, ಮೋಸ ಮಾಡುವವರ, ಹಣ ದೋಚುವವರ ವೇದಿಕೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ದುಡ್ಡು ಗಳಿಸಲು ಉದ್ಯೋಗ ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ತಾವು ನಿರ್ಮಿಸಿರುವ ವೇದಿಕೆಗಳಿಗೆ ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ ಸದಸ್ಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು.ಅರೇ! ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಕೆಳುವುದಂತು ಬಲು ದೂರದ ಮಾತಾಗಿದೆ. ಏನೋ ವೇದಿಕೆಗಳಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಸರು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರಲ್ಲ, ಒಳ್ಳೆಯ ನಡೆಯೇ ಇರಬಹುದೆಂದು ಮುಗ್ಧ ಜನ ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ದಿನಗಳು ಉರುಳಿದಂತೆ ತಮ್ಮ ಕೊಳಕು ಗುಣ ಬಯಲಿಗೆ ಪಸರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳಿಗೆ ಆವ್ಹಾಹನವೆಂಬ ಪ್ರಕಟಣೆಯೊಂದಿಗೆ ದೂರವಾಣಿಯ ಕರೆಯ ಮೂಲಕವೋ ಅಥವಾ ವಾಟ್ಸ್ಆಪ್ ಮಾಧ್ಯಮದ ಮುಖಾಂತರವೋ ಮುಗ್ಧ ಸಾಹಿತಿಗಳನ್ನು, ಸಾಧಕರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ ಬಣ್ಣದಮಾತಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ನಮ್ಮ ವೇದಿಕೆಯಿಂದ, ಸಂಘದಿಂದ, ಸಂಸ್ಥೆಯಿಂದ, ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಲಿದ್ದೆವೆ ನಿಮ್ಮ ಪರಿಚಯವನ್ನ ಕಳುಹಿಸಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ತದನಂತರ ನೀವು ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಭಾಜನರಾಗಿದ್ದಿರಿ, ಅರ್ಹರಾಗಿದ್ದಿರಿಯೆಂದು ನಕಲಿ ಪ್ರಕಟನೆಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆ ಮೇಲೆ ಹಣ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಇವರು ಯಾರು? ದುಡ್ಡು ಇವರಿಗೇಕೆ ನೀಡಬೇಕು? ಕಾರಣ ಕೇಳಿದರೆ ಪ್ರವೇಶ ಫೀಸ್ ನೀವು ಇಂತಿಷ್ಟು ಕೊಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುವರು. ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ ಈ ಮೊದಲೆ ಸದಸ್ಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಇನ್ನು ಯಾವ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಫೀಸ್ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಣ ಕೀಳಿದನಂತರ, ಇದು ವರ್ಚುವಲ್ ಮಿಟಿಂಗ್ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಮಿಟಿಂಗಿನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಘೋಶಿಸುತ್ತೆವೆ ಎಂದು ಕೆಲವು ನಕಲಿ ಪ್ರಕಟನೆಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ನುಣುಚಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಬಣ್ಣ ತೋರಿಸುತ್ತ ಹಣ ಕೀಳುವ ಕೀಟಗಳಾಗಿ ಸುತ್ತಲೂ ಪಸರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ .
ನಿಜವಾದ ಸಾಧಕರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ಒಳ್ಳೆಯ ಹವ್ಯಾಸದೊಂದಿಗೆ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬದುಕುತ್ತಿರುವರು. ಅವರವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಕೊಡುವ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದ ನುಡಿಗಳೇ ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಶಿಸ್ತಿಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಒಬ್ಬ ಸಾಧಕ ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನೇ ಪಣಕ್ಕೆಯಿಟ್ಟು ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನದೊಂದಿಗೆ, ಸಾಧನೆಯೊಂದಿಗೆ ಚಲಿಸುತ ಸಾಧಕನಾಗಿರುವನು. ಇದು ಅಂತಹ ಕಷ್ಟದ ಹಾದಿ ತುಳಿದವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅದರ ಬೆಲೆ ಗೊತ್ತಾಗುವುದು.

ಅರ್ಹತೆಯಿಲ್ಲದವರಿಗೆ ಅರ್ಹತೆವಿರದ ಸಂಘ, ಸಂಸ್ಥೆ, ವೇದಿಕೆಗಳು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳ ಮಾರಾಟದ ಮಳಿಗೆ ತೆಗೆದಿರುವರು. ಇದೊಂದು ಅನಿಷ್ಟ ಪದ್ಧತಿ ಬೆಳೆದಿದೆ. ವಾಮಮಾರ್ಗದಿಂದ ಅದನ್ನು ಪಡೆದು ಬೀಗುವವರು, ಮತ್ತೆ ಅದರ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಧ್ಯಮದವರ ಮುಂದೆ ಬಾಗುವವರು, ಪತ್ರಕರ್ತರು ಕೂಡ ಶಾಮಿಲರು. ಇಂತಹವರನ್ನು ನೋಡಿ ಹೇಸಿಗೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಇಂತಹವರನ್ನು ಹೊರಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಎಳೆದು, ಅವರು ಬಣ್ಣ ಬಯಲು ಮಾಡಬೇಕು. ಇದು ಒಬ್ಬಿಬ್ಬರಿಂದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕೆಲಸ. ಸಮಾಜಮುಖಿಯಾಗಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಮನಸುಗಳು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿದಾಗ, ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರ ಹೆಗಲಿಗೆ ಹೆಗಲಾಗಿ ನಿಂತು ಇಂತಹ ನೀಚ ಕ್ರಿಮಿಗಳ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ ಸಾಧಕರಲ್ಲಿ, ಜನರಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಬೇಕು. ಇಂತಹ ದುಷ್ಟರಿಗೆ ಮಾನ ಮರ್ಯಾದೆಯ ಎಂಬುದು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೊಲಸು ತಿನ್ನುವ ನಾಯಿಗಳಂತೆ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಇಂತಹವರಿಂದ ಕೆಲವು ಸಂಪಾದಕರ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಚೆನ್ನಾದ ಸುದ್ದಿಗಳು ದೊರಕುವುದಲ್ಲದೆ ಅವರಿಗೂ ಕಮಿಷನ್ ಸಿಗುತ್ತಿರುವುದು. ಇವರೂ ಕಳ್ಳಭಾಕರೆ. ಇವರು ಸಹಕಾರ ಕೂಡ ಇರುತ್ತದೆ. ಇವರೆಲ್ಲ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನುವ ರಾಕ್ಷಸರಂತೆ.
ಇಂತಹವರಿಂದ ನಿಜವಾದ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಸಾಧಕರು ಮರೆಯಾಗುತ್ತಲಿದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹವರಿಗೆ ಅನ್ಯಾಯವಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಕಟುಸತ್ಯ. ಮುತ್ತು ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ನಕಲಿ ಮಣಿಗಳು ಸೇರಿದಂತಾಗಿದೆ. ಅದರ ಹೊಳಪು ಇರದಿದ್ದರೂ ದುಡ್ಡಿಗೆ ಹೊಳಪಿಸುವವರು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ನನ್ನ ಅನುಭವಕ್ಕೂ ಬಂದಿರುವುದರಿಂದ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ ವಿಷಾದವೆನಿಸಿ ಈ ಲೇಖನ ಬರೆದಿರುವೆ. ಇಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಸಮಾಜದ ಎದುರು ಅವರ ಮುಖವಾಡ ತಗೆಯಬೇಕು. ಅಚಲ, ದೃಡ ನಿರ್ಧಾರದೊಂದಿಗೆ ಇಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಮಣ್ಣುಮುಕ್ಕಿಸಿಬೇಕು, ಬೆಳೆಯಲು ಬಿಡಬಾರದು. ಬನ್ನಿ ಎಲ್ಲರೂ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ ಇಂತಹ ದುಷ್ಟರನ್ನು ಸದೆಬಡೆಯೋಣ.

– ಶ್ರೀಮತಿ ಸುಲೋಚನಾ ಮಾಲಿಪಾಟೀಲ

ಲೇಖಕರ ಪರಿಚಯ

ನನ್ನ ಹೆಸರು ಸುಲೋಚನಾ ಮಾಲಿಪಾಟೀಲ, ೬೨ ವಯಸ್ಸು ಗೃಹಿಣಿ. ನನಗೆ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ ಓದುವ ಬರೆಯುವ ಹವ್ಯಾಸ. ಆದರೆ ಮನೆಗೆ ಹಿರಿಯ ಸೊಸೆಯಾದ ಕಾರಣ ತುಂಬು ಕುಟುಂಬದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಒದು ಬರಹಕ್ಕೆ ಸಮಯವೇ ಸಿಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ನಿವೃತ್ತಿನಂತರ, ನನ್ನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳೆಲ್ಲ ಮುಗಿದ ನಂತರ ನಾನು ೫೬ ನೇ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕಡೆಗೆ ಒಲವು ಹರಿಸಿದೆ. ನಾನು ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ಲೇಖಕಿಯರ ಸಂಘದ ಸದಸ್ಯಳಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಥೆ ಕವನ ಪ್ರಬಂಧ ಲೇಖನ ಬರೆದಿರುವೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಕೆಲವು ಲೇಖನ, ಕವನಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದುಕೊಂಡದ್ದಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯ ರತ್ನ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಚೇತನ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಹೀಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಶಸ್ತ ,ಬಿರುದುಗಳು ನನ್ನ ಬರಹಕ್ಕೆ ದೊರೆತಿವೆ. ನಾನು ಬರೆದ ಶರಣ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕುರಿತು ಮತ್ತು ಬೇರೆ ವಿಷಯಗಳ ಕಥೆ, ಕವನ, ಲೇಖನ, ಪ್ರಬಂಧಗಳು  ಕನ್ನಡಪ್ರಭ, ಪ್ರಜಾ ಪರ್ವ, ಕ್ರಾಂತಿಧ್ವನಿ, ಸಂಜೆವಾಣಿ, ವಿಶ್ವವಾಣಿ, ನೌಕರ ಪತ್ರಿಕೆ, ಸುವರ್ಣ ಗಿರಿ, ಮನೀಷ್ ಇನ್ನಿತರ   ಹಲವಾರು ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ ಜಾಗೃತಿ, ಉತ್ಧಾನ, ವೀರಶೈವ, ಮಹಾಮನೆ ಮುಂತಾದ ಮಾಸ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲೂ ವಾರ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲೂ ಮತ್ತು ಕವಿಗಳ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲೂ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿವೆ. ನನ್ನ ಪ್ರಧಮ ಕವನ ಸಂಕಲನ ‘ಭಾವಸ್ಪಂದನ’ ಎರಡನೇ ಕವನ ಸಂಕಲನ ‘ಚಿಗುರಿದ ಹೂ ಬಳ್ಳಿ’  ಮತ್ತು ಮೂರನೇಯ ಕವನ ಸಂಕಲನ ‘ ಅಂತರಂಗದ ನಿನಾದ’ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿವೆ . ಇದಲ್ಲದೆ  ಕಥೆ, ಲೇಖನಗಳ ಸಂಕಲನ, ಮತ್ತು ಶರಣರ ಅರಿವಿನ ಹಾದಿ  ಈ  ಎರಡು ಪುಸ್ತಕಗಳ ರಚನೆಯ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿದ್ದೆನೆ. ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ ಕವಿಗೋಷ್ಠಿ, ಹಾಡುಗಾರಿಕೆ, ಚರ್ಚಾಸ್ಪರ್ಧೆ, ರಸಪ್ರಶ್ನೆ, ಕಿರುನಾಟಕ, ಏಕಪಾತ್ರ ಅಭಿನಯ,ಮತ್ತು ರೂಪಕಗಳು ನಾಟಕದಲ್ಲೂ ಭಾಗವಹಿಸಿರುವೆ. ಈ ತರಹದ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲೂ ಭಾಗಿಯಾಗಿ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆನೆ. ಸಾಕಷ್ಟು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಸಂಘಗಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಸದಸ್ಯತ್ವ ಪಡೆದು ಹಲವಾರು ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳ ಫಲಿತಾಂಶ ನೀಡುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ವಹಿಸಿದ್ದೆನೆ. ಇದೇ ತಿಂಗಳು ಅಂದರೆ ಜನೆವರಿ ೨೦೨೫ರಲ್ಲಿ ವೀರವನಿತೆ ಮತ್ತುಕರುನಾಡ ಕವಿರತ್ನ ಪ್ರಶಸ್ತಗಳು ವಭಿಸಿವೆ. ನನ್ನ ಮೂಲಸ್ಥಾನ ಕಲಬುರ್ಗಿ ಸಧ್ಯ ನೆಲೆಸಿರುವುದು ಧಾರವಾಡದಲ್ಲಿ.

ಶ್ರೀಮತಿ ಸುಲೋಚನಾ ಮಾಲಿಪಾಟೀಲ ಧಾರವಾಡ.